Nul komma nul komma nul

In Brandpunt, gisteravond, ging het over de moord op Olov Palme. Tweehonderddertig meter dossiers, sprak verslaggever Fons de Poel, en nul komma nul komma nul resultaat. Recentelijk was daar weer een meter bij gekomen, een brief van een aan lager wal geraakte miljardairsvrouw uit Engeland, waarin zij verklaarde te weten wie er achter de moord zat. De vrouw was ook om het leven gebracht. Tweehonderdéénendertig meter en nog nul komma nul komma nul resultaat.

Nul komma nul komma nul. Daar moet de sleutel zitten. Dat getal bestaat domweg niet. Het is niet logisch. Al het onderzoek naar een oplossing van de moord op Palme is dat wel. De oplossing moet in het onlogische gezocht worden. Rationele denkers zijn daarbij niet gewenst, want het tegengestelde denken van logisch denken is op zichzelf ook al weer logisch.

Mijn echte opa’s, die ik nooit gekend heb, zijn nooit gestorven. Nooit geboren ook. Ik ben nooit afgestudeerd en nooit ziek geweest. Daaraan voorafgaand of, zo u wilt, daarna zijn Pim Fortuijn en Theo Van Gogh niet vermoord, net als daarna Olov Palme! Ziet u wel: de oplossing ligt voor de hand of eigenlijk niet, maar dat er niet toe. De moord op Olov Palme is opgelost! Een heleboel verdriet en een boel woede is niet nodig geweest. Buenos Aires ’78 en München ’74: ‘wij’  hebben nooit verloren. Ik ben nooit geboren.

Ik heb dit nooit geschreven en u hebt dit nooit gelezen.